ตำนานร้านอาหาร สวนอาหาร หรือซุ้มอาหารของเมืองเลย สมัยผมนั่งรถสายหล่มสัก-เมืองเลยผ่านป้ายชื่อร้านตลอดแต่สาบานว่าไม่เคยเข้าไปลองชิมสักที วันนี้พี่สาวจากสรรพสามิต ผู้อุทิศกายให้ปีศาจแมงมุมได้พาผมไปดูรูปและเล่าให้ฟัง จึงได้เอาเรื่องมาลงในเนื้อหาเว็บนี่ละครับ

 

ใครๆก็ว่าร้านนี้ปิดตัวลงแล้ว แต่สอบถามฝ่ายความมั่นคงของร้านแจ้งว่าไม่เคยปิด เคยแต่เปลี่ยนชื่อจากร้าน "ดาบเหล็ก"เมื่อยุครุ่งเรืองเรอเนอซองมาเป็นร้าน" ร.ต.ต.เหล็ก"ตามบรรดาศักดิ์ที่เปลี่ยนไปหน้าใหญ่กว่าเดิม มีความรู้สึกว่าชื่อร้านดาบเหล็กก็เงียบลงไปเมื่อเราโตขึ้น อีกอย่างเดี๋ยวนี้มีร้านลักษณะนี้ในเมืองเลยเกิดขึ้นมากมาย แต่ถ้าถามร้านในตำนานอาหารมาเป็นกะละมัง ส้มตำมาเป็นถาด ข้าวเหนียวมาเป็นแอบบักใหญ่ ต้มไก่ฆ่ากันเดี๋ยวนั้น นี่ละต้องยกให้เขา ร้านอาหารดาบเหล็กชื่อนี้คุ้นลิ้นกว่า ร.ต.ต.เหล็ก แม้ยุคสมัยเปลี่ยนไป ค่ารถเมล์หล่มสัก-เมืองเลยขึ้นจาก29บาทเป็น35บาทตอนผมขึ้นม.ปลาย บัดนี้ไม่มีรถสายนั้น แต่ร้านอาหารดาบเหล็กยังอยู่ไม่เคยปิด เพียงแต่ผมสงสัยว่าทางเข้ามันคงลึกลับเกินไปคนจึงไม่ไฝ่หากัน ตามสมัยที่เดี๋ยวนี้อะไรก็รวดเร็ว สมาธิสั้นกัน ร้านอยู่บ้านไร่ม่วงนะครับ มาจากในเมืองอยู่ด้านขวามือ เมื่อก่อนมีป้ายบอกทางเข้าร้าน เดี๋ยวนี้ก็สอบถามเอาจากผู้คนในละแวกนั้นดูครับ แต่แน่ใจได้ว่าร้านนี้ยังยู่ และอร่อยเต็มอัตรามหาศาลเหมือนเดิม เชิญชิมครับ  ภาพถ่ายโดย เจ๊ใหญ่สรรพสามิตผู้ตกเป็นเหยื่อปีศาจแมงมุม....ผมขอตัวไปรอโบกรถตู้หล่มสัก-เมืองเลยก่อนครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

Go to top