ร้านส้มตำนี้จริงๆแล้วน่าจะชื่อว่าร้านส้มตำป้าติ้ง วันนั้นก็ลืมถามชื่อป้าเค้า เพราะมัวแต่ยุ่งบักคักเพราะลูกค้าหลาย งั้นก็เรียกคุณป้างูสิงไปก่อนละกัน ร้านนี้ตั้งอยู่ตรงย้านน้อยสนามบิน มาทางเรือนจำกลางจังหวัดเลยนั่นแหละครับ บ้านน้อยสนามบินมันหาไม่ยากหรอก หาสนามบินเมืองเลยยังจะยากกว่า .. วันนั้นที่ไปพวกผมเดินทางไปกัน 3 คน มีผู้เชี่ยวชาญด้านปลาร้าไปหนึ่งคน ผม 1 คน และลูกศิษย์ก้นบาตรอีก 1 รวมเป็น 3 เวลาราวๆ 12.30 เอารถยนต์จอดริมไหล่ทาง อย่าขวางมากเดี๋ยวโดนตำรวจจับ ตำรวจเมืองเลยยิ่งดุๆอยู่ เดินเข้าไปในซอยน้อยๆ ประมาณ 30 ก้าว ก็จะเจอร้านของป้าเค้าครับ

เดินก้าวข้ามาถึงหน้าร้าน สิ่งแรกที่คุณจะรู้เลยว่าใช่ร้านนี้ คือ "กลิ่นปลาร้า หอมอบอวล" กลิ่นคักมาก แน่นเนื้อจริง ประมาณว่า โมเลกุลของกลิ่นปลาร้าที่ระเหยเป็น Gas ล่อยลอยอยู่นั่น มันเข้มข้นมาก นั่นแสดงให้เห็นว่า แก๊สปลาร้าของร้านนี้น่าจะหนักกว่าอากาศ เพราะกลิ่นอบอวลไม่ลอยหนีไปไหน คาดว่ากลิ่นจะเข้มข้นขึ้นหากลองสูดดมบริเวณพื้น ใกล้ๆกับปลายตีน

เนื่องจากป้างูสิงของเราบริหารร้านในระบบ mSME (Micro SME) ณ วันที่เราไป มีป้างูสิงคอยตำส้มตำหนึ่งคน และคุณป้าอีกคนนึง เราจะขออนุญาตเรียกท่านว่า ป้างูเหลือม นะคับ จะได้เข้าใจตรงกัน ซึ่งป้างูเหลือมก็จะคอยเก็บจาน เก็บโต๊ะไปเรื่อย นะครับ อย่าหวังว่าจะมาเสิร์ฟให้ คุณลูกค้าอยากทานของแซ่บ ต้องบริกาตัวเองนะครับ หาน้ำ หาเก้าอี้หากันเอา มาถึงก็เดินเลือก Accessory ก่อนครับ เหลือกเอง หยิบเองตรงหน้าร้านแหละ หยิบอะไรมา พวกผมจะจดไว้ จะได้ไม่สบสนเวลาคิดเงิน ที่เอามาก็นะครับ นี่ แหนมหมู ปลาทอด กากไก่ แคบหมู ตามสเต็ป