ตอบกระทู้แบบ facebook จะโชว์หน้า แต่ตอบกับระบบคอมเม้นท์ของเว็บเรา มันเป็นความลับสุดๆ เชิญ!

คนบ่นเรื่องนี้ก็มากมาย ท่านเคยมีเจ้านายปัญญาอ่อน นิสัยทรามแบบไหน มาแชร์กัน 

ความคิดเห็นที่ 10
อันนี้เป็นเรื่องของเพื่อน ทำงานหน่วยงานราชการเหมือนๆกัน ซึ่งเค้าได้รับมอบหมายให้ทำงานๆหนึ่ง ซึ่งเป็นโปรแกรมใหม่ที่เค้าไม่เคยใช้ ซึ่งพอเพื่อนรู้ว่าจะต้องศึกษาโปรแกรมนี้มาทำงานก็เตรียมตัวอย่างดีไปหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ต ลากเราไปห้องสมุดยืมหนังสือโปรแกรมนี้มาสี่ห้าเล่ม บอกเราว่าถ้าจะใช้โปรแกรมนี้จะต้องถือโน้ตบุ๊คไปที่ทำงาน นั่นนี่สารพัด และมีการนัดกันในกลุ่มที่ใช้งานโปรแกรมนี้สารพัด เพื่อนเราหลังจากประชุมมาก็แจ้งนายให้ทราบว่าไปประชุมมาเป็นอย่างไรบ้าง แต่เนื่องจากเพิ่งเริ่มคุยเพิ่งเริ่มศึกษาข้อมูลโปรแกรมนี้กันทุกคนใหม่หมดก็เพิ่งเริ่มศึกษากันทุกคน งานก็ยังไปไหนได้ไม่มาก พอสุดท้ายประชุมรวมทั้งหน่วยงานเอาเพื่อนเราไปด่าในที่ประชุมว่าเวลาบอกข้อมูลให้บอกเนื้อหาอย่ามีแต่น้ำ จะโกรธก็โกรธ จะกลับไปอยู่บ้านก็ไป เราฟังแล้วโกรธแทนมากๆ เพื่อนเราทุ่มเทกับงานนี้เต็มที่แต่แทนที่จะมีกำลังใจ กลับถูกว่า เราเลยบอกเพื่อนไปว่าก็ทนศึกษาโปรแกรมนี้ให้จบทำใ้ห้เก่งแล้วหางานใหม่เถอะ
กับตัวเราเองก็ทำงานหน่วยงานราชการนะเจอเหมือนกันคนแบบนี้มีเป็นบางคนเท่านั้นผีเข้าผีออกถ้าโทรไปถามอะไรไม่พอใจเจ๊วางหูใส่ บางทีด่าด้วยซ้ำ ถ้าเลี่ยงได้เราก็เลี่ยง แต่พออยู่ไปนานๆเราเริ่มรู้จับทางแต่ละคนได้ หรือไม่บางทีเราต้องทำนิ่งๆเฉยๆบ้างถ้าเค้าว่าเราเราก็ทำหน้านิ่งๆกลับเพราะคนพวกนี้บางทีโรคจิตชอบทำเบ่งเพื่อขู่เด็กใหม่ 

ความคิดเห็นที่ 4

เคยทำงานกับราชการอยู่แวปหนี่ง เรื่องจิกด่า ดูถูก กระแนะกระแหน นี่เจอประจำ
ทำไปซักพัก ถึงจะจับทางได้ว่า พวกข้าราชการ กลัวการฟ้องนายค่ะ

อย่างเคสหนูนี่ ถ้าเป็นตัวเจ๊ เจ๊ก็จะบอกอิป้านี่ว่า หนูไม่รู้หรอกค่ะ ท่านให้เอามาให้พี่ หนูก็ทำตาม
งั้นหนูเอาเอกสารนี่ไปคืนท่าน แล้วจะบอกท่านทุกอย่างที่พี่บอกมาแล้วกันนะคะ
แล้วรีบคว้าแฟ้ม(ทำเป็น) เดินไปหาท่านทันที

รับรอง อิป้านี่วิ่งตามตูดบิด ... พวกปากมากอย่างอิป้านี่ พอเอาจริง แหยสุดๆ รับรองได้
แต่หนูเป็นเด็ก จะรับราชการให้สบายใจต้อง "ซื่อบื้อให้เป็น"
เวลาใครว่าอะไร ที่เราเห็นว่า "ประสาท" ให้ทำซื้อบื้อ ไว้ ถึงจะไปรอด
แต่ต้องซื้อบื้อให้เป็นด้วยนะ เขาเรียกว่า "ฉลาดซื้อบื้อ"

ยกตัวอย่าง เจ๊นี่ เคยต้องทำงานในที่ที่ต้องดูแลข้าราชการตั้งแต่ระดับปลัดกระทรวง ถึงคนขับรถ
บางครั้งก็รวมถึงตำรวจนำขบวน บอดี้การ์ด ตำรวจตามแห่ นายทหารถือหมวกฯลฯ
ที่ต้องเจอคือ ทุกคนหย่ายยยยย หมด กินฟรีได้หมด
หน้าที่คือต้องหาทางให้ทุกคนมีที่ยืน ที่นั่ง ที่กิน ที่ขี้ ให้ครบถ้วน แต่เป็นไปตามงบ
เรื่องทีน่าเบื่อสุดคือ พวก( ^o^ )ในเครื่องแบบ ที่จะมาติดต่อ "ขอให้นาย"
คือ ทุกคนจะเลียนาย ด้วยการวิ่งหาโน่นนี่ ไปให้นาย นายให้มาเอา
แต่ต้องมาติดต่อเรา จะเอา อ้างนาย อ้างคนโน้นคนนี้ แต่ทุกอย่างจะเอาฟรี
ถ้าเราหาให้ไม่ได้ เรามันโง่ จะเด้งเรา จะโน่นจะนี่ โวยวาย ว่าเราแสบๆ บางทีด่าเราหยาบเลย

แรกๆ เจ๊ก็แทบบ้า ร้องไห้ ป่วย ไปกินเหล้าแก้กลุ้ม ไปรดน้ำมนต์ล้างซวยสารพัด
พอผ่านงานได้ซักสองสามครั้ง ก็ได้คิดว่าไม่ไหวแล้ว ต้องสู้ แต่ต้องสู้ให้เป็น
หลังจากนั้น ทุกครั้งที่มีงาน เจ๊ก็จะหานายคุ้มกลาหัว ด้วยการขอชื่อนายใหญ่ไว้ซักคนสองคน
เวลามี "ผู้ติดตาม" มาเบ่งขอนั่น ขอนี่ ก็จะชงถามก่อนว่า มาจากที่ไหน ใครพามา
แล้วก็ตบกลับว่า "ท่านนายพล... บอกว่า ถ้าใครจะมาเอาอะไรอย่างที่คุณบอก ให้ไปแจ้งท่านก่อน"
"คุณหญิง... สั่งไว้ว่า ใครมาติดต่อเรื่องนี้ ให้แจ้งท่านโดยตรงเลยค่ะ"

วิธีนี้ได้ผลค่ะ คนที่จำเป็นต้องได้ตามขอจริงๆ ถึงจะสั่งเราต่อไป
ไอ่พวกกะโหลกกะลา คิดเองเออเองจะเลียนายมันจะขี้ขึ้นสมอง หายหัวไปเลย

ในเรื่องของหนู ลองดูนะ ใช้นายที่ใหญ่กว่าให้เป็นประโยชน์ อย่างฉลาด แต่ให้ศัตรูไม่รู้สึกว่า หนูอ้าง ให้คิดว่า "หนูซื่อ"
การทำงานกับราชการ ไม่ว่ายุคไหน คติพจน์ในการทำงาน มันไม่เคยเปลี่ยนไป
ท่องไว้ ทำงานราชการ "ค่าของคน อยู่ที่คนของใคร"

fighting!!!!

ที่มา: http://topicstock.pantip.com/silom/topicstock/2011/06/B10665697/B10665697.html

Tweet

Share

0